Tegelijk met de herinrichting van de achter het Rengerspark gelegen Leeuwarder kinderboerderij werd in 1980 begonnen met de realisatie van een gemeentelijke manege ten noorden ervan, in een gebied dat ook begrensd werd door de Jelsumerstraat, het Rengerspark en de (nieuwe) Rengersweg. Het binnen de stad hebben van een overdekte manege is een lang gekoesterde wens van een deel van de Leeuwarder bevolking.
Er wordt een stichting opgericht, Stichting Leeuwarder Manege, om de bouwplannen te realiseren. Deze doet niet tevergeefs een beroep op de gemeente om een flink deel van de bouw- en inrichtingskosten van zo’n 1,5 miljoen gulden, alsmede een garantstelling voor een lening, op zich te nemen. Voorzitter van de manegestichting is Hayo Schotsman, tevens voorzitter van de Stichting Leeuwarder Nutskinderboerderij en in het dagelijks leven werkzaam als directeur van het gemeentelijke Marktwezen en de Frieslandhal. Verantwoordelijk wethouder is PvdA-er Gijs de Vries.
Nadat begin maart 1981 begonnen is met de aanleg, wordt op 16 januari 1982 de manege officieel geopend. Verschillende hoogwaardigheidsbekleders, onder wie burgemeester Brandsma, doen hun zegje. De toegangsweg naar de manege krijgt de naam Velstraweg, naar de Lekkumer veehouder, toneelschrijver, paardenliefhebber en lid van de Friese Provinciale Staten Tjeerd Velstra (1840-1918).
Aan de manege is ook een natuureducatief centrum gekoppeld. Een van de speerpunten van de stichting is het paardrijden voor gehandicapten aantrekkelijk te maken.

Al snel blijkt de manege op financieel en organisatorisch gebied met grote moeilijkheden te kampen en al laat voorzitter Schotsman in februari 1983 nog weten dat de zaken onder controle zijn, de praktijk wijst anders uit.

Als de gemeente weigert de tekorten van de stichting weg te werken, wordt de Stichting Leeuwarder Manege in september 1984 failliet verklaard, waardoor de gemeente voor meer dan 1 miljoen gulden het schip ingaat. Een onafhankelijke commissie van vier o.l.v. de heer B. Odinga (oud-burgemeester van Utingeradeel) krijgt de opdracht de gang van zaken te onderzoeken en komt met een vernietigend rapport over de werkwijze van de stichting en de ondeskundigheid van een aantal betrokkenen. Ook wethouder De Vries krijgt de volle laag. Tot woede van velen blijft dit rapport vooralsnog geheim, dit met het oog op “de bescherming van de privacy van (voormalige) bestuursleden”. Wel weet de pers er de hand op te leggen en uiteindelijk wordt het rapport onder druk van de publieke opinie toch grotendeels openbaar.

In april 1985 wordt de manege overgenomen door een drietal Leeuwarder zakenlieden, makelaar Folkert Popma, garagehouder L. Tolman en horecaman Syb Osinga. Zij hoeven slechts 275.000 gulden op tafel te leggen. Ook hierover ontstaat weer opschudding, aangezien een hoger bod van de Leeuwarder paardenhouder Kreuze door de gemeente geweigerd wordt.
Als in het begin van de 21e eeuw de Leeuwarder hogescholen hun uitbreidingsplannen willen realiseren in westelijke richting en daarbij hun oog laten vallen op de grond van de manege, wordt deze eind 2007 verplaatst naar een perceel aan de Wergeasterdyk tussen Goutum en Wergea, waar een geheel nieuw complex verrijst.

Als in het begin van de 21e eeuw de Leeuwarder hogescholen hun uitbreidingsplannen willen realiseren in westelijke richting en daarbij hun oog laten vallen op de grond van de manege, wordt deze eind 2007 verplaatst naar een perceel aan de Wergeasterdyk tussen Goutum en Wergea, waar een geheel nieuw complex verrijst.
Het archief is in mei 1987 door mevrouw T. Bootsma - Knobbe aan het Leeuwarder Gemeentearchief overhandigd. De beperkte toegankelijkheid is inmiddels verjaard. In mei 2017 is het aangevuld met een schenking van mevrouw A.W. Tolsma – Jansma, bevattende bestek en bouwtekeningen van de manege, alsmede financiële bescheiden, ook enkele van de Stichting Leeuwarder Nutskinderboerderij.
Het archief maakt een volledige indruk. De steeds verder gaande teloorgang van de Leeuwarder manege is, mede ook door een verzameling krantenknipsels, nauwkeurig te volgen.
Ook het in het HCL aanwezige archief van de Stichting Kinderboerderij en Natuureducatief Centrum 1980-1988 heeft raakvlakken met dat van de manege.