De niet-commerciële offsetdrukkerij Hippoprint begon als project binnen het Leeuwarder jongerencentrum Hippo. Binnen de muren van het centrum stonden al sinds het begin van de jaren ’70 twee kleine drukpersen die eerder door kunstenaars waren gebruikt. Twee werkloze drukkers uit de achterban Hippo besloten om met de ongebruikte machines aan de slag te gaan. Met geld van het Nieuwe Stads Weeshuis kon een A3 offsetdrukmachine worden aangeschaft en daarmee werd midden jaren ’70 de basis voor Hippoprint gelegd. De opbrengsten van het drukwerk maakten de aanstelling van een vaste kracht mogelijk, het overig personeel werd aangesteld binnen een werkgelegenheidsproject.

Het bedrijf vervaardigde ideëel drukwerk, waarvan het jongerencentrum zelf een grote afnemer was, net als talloze Leeuwarder (wijk)verenigingen en stichtingen. Werkloze jongeren konden binnen het grafisch bedrijf werkervaring opdoen. Begin jaren ’80 werkten bij Hippoprint vijf medewerkers, waarvan drie in een gesubsidieerde baan.

De in 1978 opgerichte stichting Hippoprint was de eerste jaren statutair nog sterk verbonden met het jongerencentrum, omdat Hippo het benoemingsrecht had van bestuursleden. Toen Hippo in 1982 failliet ging kwam Hippoprint volledig op eigen benen te staan. De drukkerij verhuisde in 1986 uit de Schoolstraat naar een pand van de gemeente aan Oostersingel 6.

Waar Hippoprint in 1982 nog een tamelijk goedlopend bedrijf was, zag het in de loop van de jaren ’80 het aantal opdrachten en als gevolg daarvan ook het aantal personeelsleden teruglopen. De laatste jaren werd Hippoprint alleen nog gerund door Harry Drent. Het was vooral de sterke concurrentie van kopieerinrichtingen die het bedrijf jarenlang een kwakkelend bestaan liet leiden en uiteindelijk de das om deed. Veel verenigingen en stichtingen die hun brochures en affiches bij Hippoprint lieten drukken schakelden over naar het snellere en goedkopere kopieerwerk. Het omvormen van Hippoprint naar een kopieerinrichting zag het bestuur van de stichting door de hoge kosten niet zitten. “Er is gewoon geen behoefte meer aan onze diensten”, verklaarde voorzitter Piet van der Wal toen in 1992 het faillissement over Hippoprint werd uitgesproken.

Enig archiefmateriaal van de stichting Hippoprint werd aangetroffen in het archief van Sikke Doele, journalist en activist te Leeuwarden (toegang 1851), die jarenlang secretaris van de stichting was. Het materiaal werd in 2002 door Doele’s weduwe Nynke Doele-Brouwer aan het HCL geschonken.